As funcións executivas son capacidades que permiten canalizar a información, planificar, tomar decisións e controlar as emocións. Entre elas poderíanse destacar tres das máis importantes e analizadas: a inhibición, a flexibilidade cognitiva e a memoria a curto prazo.
A inhibición ou o autocontrol
É a capacidade de evitar as distraccións ou as interferencias para conseguir os obxectivos planeados. Estes estímulos distractores poden proceder de estímulos internos ou externos. Esta función executiva atópase nun bo equilibrio cando se posúe a habilidade para manter a concentración a cantidade de tempo requirido pola tarefa e saber combinalo con momentos de relaxación e de distracción que permiten despois volver a unha maior dedicación.
Tamén se refire á capacidade de autocontrol emocional cando un suxeito inhibe ou regula unha resposta emocional tras valorar a información sobre as consecuencias da devandita reacción ou o contexto no que se produce.
A flexibilidade cognitiva
Esta composta pola capacidade de analizar as situacións desde novas perspectivas, de modificar o propio punto de vista, de buscar alternativas diante das dificultades non esperadas e de valorar as opcións diferentes á propia que se formulan nun debate ou nunha conversación. É o contrario á rixidez mental e manisfiesta unha estreita relación co pensamento creativo.
A memoria operativa ou de traballo
Refírese á capacidade para manter e combinar información que non está presente para comprendela mellor e conectala cos obxectivos ou tarefas en curso e resolver unha determinada actividade ou problema.
É imprescindible para comprender un texto, pois é preciso manter o significado das primeiras frases (ou recuperalo da memoria a longo prazo), para atopar o sentido dos seguintes parágrafos e a identidade dos personaxes para avanzar na lectura da narración. Tamén é necesaria para razoar, para conectar sucesos e para atopar solucións creativas fronte a un conxunto de informacións.
Fonte: Jesús Jarque García
No hay comentarios:
Publicar un comentario